Heleen voor het hotel.
Het
hotel ligt op 10 minuten lopen van de
bezienswaardigheden, zoals de grote bazaar, Blauwe
Moskee, Aya Sofia en Topkapi.
|
|
Voor het hotel is de hele dag een parkeerregelaar aanwezig. Een jongen brengt regelmatig thee voor hem. Iedereen, die in deze straat parkeert, levert de sleutels in bij de regelaar. De auto's staan zo dicht bij elkaar, dat wegrijden alleen mogelijk is, als andere auto's verplaatst worden. |
|
Uitzicht vanuit de kamer. Chaos op een 6 sprong.
's Morgens worden we wakker getoeterd. |
|
De eerste dag.
We gaan eerst naar de Egyptische Bazaar. Het ruikt er heerlijk naar kruiden. Van sommige
winkels kan het interieur zo naar een museum. |
|
Hier en daar mogen we proeven van deze lekkernijen. |
|
Heleen wil dat ik een fez koop. Ik
wil er alleen een kopen, als zij een
buikdanseressen pakje koopt. Ik heb haar daarna niet meer over de fez gehoord. |
|
Na de
Bazaar maken we een boottocht over de Bosporus. |
|
Uitzicht op het oude Istanbul. Rechts op de foto zie je
de Suleyman Moskee. |
|
Een
van de twee bruggen die Azië en Europa met elkaar
verbindt. |
|
Drukke scheepvaart naar de enige ijsvrije havens van Rusland. |
|
Aan
de Bosporus wonen Turken. Je ziet het aan de schotelantennes. Net als in Nederland. |
|
Mannen proberen brood te slijten aan automobilisten. We noemen het zeer toepasselijk "stokbrood". |
|
De boottocht
eindigt vlak bij de Zwarte Zee. We gaan met een busje
terug over de Bosporus bruggen. Het zijn
tolbruggen. |
|
Op
de brug tussen Europa en Azië. De streepjes op de foto zijn van de achterruit verwarming. |
|
De gids brengt ons naar een uitzichtpunt. |
|
We zijn met een klein
groepje Duitsers en Nederlanders. De gids spreekt
Duits en Engels. |
|
Relaxende Turken in een park. |
|
Nog een relaxende Turk. |
|
Bij een
reisbureau kun je een ticket kopen naar Amsderdam. |
|
De
tweede dag.
We willen naar de Blauwe Moskee. Een Turk dringt
zich op als gids. We vertrouwen het niet. Om van
hem af te komen, lopen we expres de verkeerde kant
op. Zo komen we toevallig in het mozaïek museum.
|
|
Istanbul
is Grieks en Romeins geweest, voordat de Turken
het overnamen. Deze mozaïeken stammen uit de
Romeinse tijd, toen Istanbul nog Constantinopel
heette. |
|
Nog
een mozaïek. |
|
En
nog een. |
|
Istanbul is een prettige stad voor toeristen. Overal zijn openbare toiletten. |
|
Sommige toiletgelegenheden zijn mooi
betegeld. De geur binnen laat vaak te wensen over. |
|
Net als in Griekenland, stikt het van de katten. |
|
Na
het mozaïkmuseum, komen we toch nog bij de Blauwe Moskee. Gebouwd in
1617. Aan de buitenkant vinden we de moskeeën
niet mooi, maar binnen krijg je het gevoel dat je
in een enorm grote ruimte bent. |
|
Tekst boven de ingang van de Blauwe Moskee. |
|
Gelukkig staat er ook een pictogram, waaruit blijkt dat je je schoenen uit moet trekken. |
|
In de Blauwe Moskee. |
|
Van de Blauwe lopen we naar de Aya Sofia. Het optrekje is aanvankelijk als kerk gebouwd
in 532 en is dus ruim 1000 jaar ouder dan de
Blauwe Moskee. De Turken hebben er na de verovering in 1453 een moskee van gemaakt. |
|
Deel van het plafond in de Aya. |
|
Er zijn nepramen op de koepel geschilderd. |
|
Decoratie van een van de pendentieven. Ataturk heeft in 1934 een museum van
de Aya Sofia gemaakt. Een slimme zet van hem, want de kassa rinkelt de hele dag. Hele hordes toeristen gaan voor 9 euro pp naar binnen. |
|
Overblijfsel uit de tijd dat je Aya Sofia
nog kerk was. (voor 1453 dus) |
|
Van de
moskeeën is het maar een klein stukje lopen naar de
Gouden Hoorn. Aan de kade liggen boten waar broodjes vis worden verkocht. We nemen allebei een broodje. Omgerekend kost het iets minder dan een euro per broodje. |
|
De vis wordt op een hevig schommelend bootje gebakken. |
|
Op de kade wordt het spul naar binnen gewerkt. Mussen wachten op de
kruimels. Er staan zout en peper. Ook een schaal met uien, waar iedereen met zijn vingers in zit, hoort bij de service. |
|
Voor de tweede keer naar de Egyptische
bazaar. Een duif steelt maïs bij een winkel. |
|
We kopen
een koperen pepermolen. Geld teruggeven houdt de verkoper niet van. We krijgen voor 3 miljoen lira, een
grote zak peper mee. (euro 1,80) De pepermolen ging voor 12 miljoen
over de toonbank. (euro 7,20) |
|
Zitje in het hotel. |
|
Onze vriend in het hotel. Op weg naar de kamer kwamen we altijd langs deze kooibewoner. Hij houdt van pistache noten en kan gemeen bijten. |
|
's
Avonds naar de vismarkt. Ziet er keurig verzorgd uit. Om de tien minuten wordt de vis nat gemaakt met zeewater. |
|
Naast de vismarkt zijn een heleboel visrestaurants. We
vinden er een waar veel Turken zitten en wagen het erop. |
|
Na de maaltijd,
Baklava..... |
|
.....met
Turkse koffie. |
|
Op weg naar het hotel passeren we een theehuis.
Even onderuit zakken met een bakkie. Je kunt hier ook een waterpijp bestellen. Ik probeer om Heleen over te halen om dat te doen,
maar ze is onvermurwbaar. |
|
We
bestellen appelthee. We hebben ook appelthee mee
naar huis genomen, maar thuis smaakt het niet. |
|
De
derde dag. Naar het Topkapi paleis. Dit is de ingang. Vanaf 1470 tot 1853 woonde en regeerde de sultans hier. |
|
Iedere sultan breidde het paleis op zijn eigen manier uit. De een met een baldakijn de ander met een
paviljoentje. Dit afdakje is gemaakt van verguld koper.(bj. 1640) |
|
Schitterend tegelwerk. |
|
Rijke versiering. |
|
Nog meer pracht en praal. |
|
In de bibliotheek. |
|
Galarijen verbinden de verschillende verblijven. |
|
Bijna ieder
paviljoen is met tegels afgewerkt. |
|
Fonteintje....... |
|
.....met vergulde versiering. |
|
Achter deze deuren zetelde de regering. (bj. ± 1800) |
|
Dakrand. |
|
De ingang naar de harem.
Het lijkt mooi zo'n harem, maar ik heb begrepen
dat de moeder van de sultan de scepter zwaait.
Bovendien brengt veel vrouwen en evenredig aantal
schoonmoeders met zich mee, waarschuwt de gids ons. |
|
Decoratie in de harem. In de muurschildering zie je westerse invloed. |
|
Koepel in de eetkamer van de sultan moeder. |
|
Vergulde kraan in de haman (badkamer) van de harem. |
|
De zaal van de sultan in de harem. |
|
Pendentief. |
|
Nisjes voor kaarsverlichting. |
|
Fontein
in het verblijf van de sultan. Het gekletter van het water moest afluisteren voorkomen. |
|
Weet niet meer waar dit is genomen, maar het is in ieder geval wel mooi. |
|
We
zijn het paleis weer uit. Een straatveger met een ongelooflijke grote zak. |
|
Thee drinken bij een Turks theehuis. De kosten bedragen 45 eurocent voor twee kopjes. |
|
Voorloper van de
combi-oven. Bakken, braden, koken, stomen en warm
houden in hetzelfde apparaat. |
|
Reclamezuil. Het eerste wat opvalt, is het ontbreken van een hoofddoekje. |
|
De vierde dag. Taxi's en vissers bij de Galata brug. |
|
We
steken de Bosporus weer over. Even
buurten in Azië. |
|
Kennelijk wordt er veel buiten de deur gebeld. |
|
De
wachttijden bij de verkeerslichten worden in seconden aangegeven. Rood geeft aan hoe lang het licht nog rood blijft en groen hoelang het groen blijft. Erg
handig.
|
|
Vissers aan de Aziatische oever.. |
|
Schoenen uit en even uitrusten op een terrasje aan de Bosporus. Je zit hier op de grond op tapijten. |
|
Er komen kleine bootjes, grote schepen. |
|
.....en een schoenpoetser
langs. Hij biedt aan om onze schoenen te poetsen. |
|
Voor
1 miljoen lira per paar, neemt de poetser de schoenen onder handen. (60 eurocent pp) |
|
Twee paar nieuwe schoenen is het resultaat. |
|
Er wordt nog veel met eenvoudige transport middelen gewerkt. Dit is de aankomst van de veerboot. |
|
Weer
terug in Europa. Op zaterdag is het druk bij de Galata brug. |
|
Spijkerbroeken voor 10 euro. |
|
De Jeni
Camaii. (nieuwe moskee) |
|
Winkelstraat. |
|
We bezoeken de Suleyman Moskee. Schoenen uit en hoofddoekje om. |
|
Hoofddoekjes voor wie er zelf geen heeft. |
|
Interieur van de Suleyman Moskee. De lampjes zijn van het type "condoom". |
|
Plafond in de Suleyman Moskee. |
|
Je moet
zelf maar eens gaan kijken in Istanbul. Het is echt de moeite waard. De overweldigende indrukken die je opdoet, zijn niet op foto vast te leggen. De semi-oosterse sfeer, die de stad uitademt, natuurlijk ook niet.
En wat dacht je van de geuren op de Egyptische bazaar......... |
|
|